Realizacje Teresy Murak powstają w obszarze zderzenia sztuki ziemi i performance. Zajmuje się także rysunkiem, malarstwem i instalacją. W latach 1969 – 1970 studiowała historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1970 - 1976 studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, początkowo pod kierunkiem Tadeusza Dominika, a później Jana Tarasina, u którego obroniła dyplom. Od lat 70. pracuje z materią roślinną, ziemią, rozczynem chlebowym, mułem rzecznym. W jej działaniach mistycyzm przyrody łączy się z siłą pierwotnych rytuałów i obrzędów religijnych. Artystka przypomina o mocy roślin, które mogą być odbiciem przemiany człowieka i jego relacji z otaczającym światem. „W dobie pomieszania wartości i globalnych zagrożeń może właśnie ogród jest tajemniczym instrumentem, magiczną przekładnią prawdziwej, właściwej przemiany człowieka”- mówi artystka.

W 1972 r. dokonała swego pierwszego zasiewu rzeżuchy, wielokrotnie wykorzystywanej w następnych realizacjach. Artystka dokonywała zasiewów na swoim ciele, w dłoni, wdziewała roślinną szatę. Istotnym aspektem jej działań był proces dojrzewania i wzrastania rośliny, czuwanie przy niej bądź oddawanie swojego ciała jako bazy dla jej istnienia. W roku 1974 odbyły się trzy realizacje artystki: akcja Procesja, Dywan Wielkanocny oraz Rzeźba dla Ziemi. Ta ostatnia rozpoczęła cykl działań rzeźbiarskich w przestrzeni otwartej.